Na‘at-ı Şerif – III. Selim Han

Tak-i gerdûn-ı imad-ı şevketin
Oldu ma’nîde zehî rükn-i rekin
Dest-gîri ol Selim Han’ın meded
Kim kavîm ola kıyam-ı mülk ü din

Ey kerem mülküne sultân-ı kerîm
Kulluğun fahr bilir Şah Selim
Yapışıp kaaime-i arş gibi
Şer‘in erkânına eyler tazîm

Bende-i hastır ihsân eyle
Du cihanda bana ya lütf-i amîm
Ravzâ-i pâkine yüz bin salâvât
Her biri başına yüz bin teslîm

Ey gül-i ravzâ-i dîn-i İslâm
Sana her demde hezarân selâm.
Nice reşk-âver-i yakut olmaz
Kasrına oldu sütun seng-i ruham

Habbezâ Şah Selim-i Sâlis
Kıldı rif ‘atle bu hizmette kıyâm
Kerem eyle ana ey Ekrem-i Halk
Lutft ur bendelere de’b-i kirâm

Muallâ Ravzâ-î Fahr-i Risâlet
Anın tahtındadır gülzar-ı Cennet
Sütun-ı rif ‘atin Tuba göreydi
Olurdu cebhe-fersâ-yı darâat

Selim Han ibni Sultan Mustafa’ya
Zehî devlet nasîb oldu bu hizmet
Ana dünyada himmet ahirette
Şefaat ya Resulallah şefaat

Bin salât ile selâm olsun
No’la fahr etse yazarken nâme na‘at-i hizmetin
Ol Resul-î Kibriyâ’nın vasf-ı zât-ı devletin

Habbeza Mahbub-ı Hak’tır görmemiş mislin felek
Nurdan bir serve benzetmiş görenler kaametin

Hilkat-i dünyaya bais Zat-i Pâkî’dir anın
Arş-i a‘lâ ile nisbet kılma kadr ü rif ‘atin

Hamd ola Hakk’a bizi çün ümmetinden eyledi
Nice mümkündür eda etmek bu şükrün nimetin

Da‘vi-î küfr ü cehalet eyleyen bed-meşrebân
Geldiler îmana gördükte zuhur-i şevketin

Cevher-i hâk-i kudûmü tûtiyâdır çeşmime
Hak-i râhı rüşen eyler ruz-i haşrin zulmetin

İki âlem âfitâbı sensin ey Fahr-î Rusül
Pertev-î mihrinle buldu din ü dünya zînetin

Eylemezsin bu kulundan lutf u ihsanın diriğ
Ey şehinşah-ı cihan lutf et reva kıl hacetin

Mülhem oldum yazmaya ben nüsha-i evsafını
Eyledim bahr-ı şefaat na‘at-i pâki hizmetin

Şanına layık nice evsafa olsun kudretim
Layıkınca hak eder ta‘zîm-i halk-ı izzetin

Ey kerem kânî zalâm-ı gamdan azâd et beni
Şahlar çün kim diriğ etmez kulundan re’fetin

Şem‘-i şevkin pertevi her dem derûnumda yanar
Sîne-i pür-sûzun efzûn eyledi germiyyetin

Nüh-feleklerde melekler ins ü cin hep bendedir
Hizmetinde padişahlar buldu şan ü şöhretin

Daima zikr-i salâtı ola evradım benim
Bahş ederse ol Şeh-i taht-ı risâlet himmetin

Bin salât ile selâm olsun revân-ı pâkine
Eyler İlhâmî recâ nakd-i şefaat ruhsatın.

Kaynak: Kayı VIII Islahat, Darbe ve Devlet s. 244-246