Yâ resûl-ı müctebâ – II. Selim Han

Eylemiş Allah bu tahtı nasîb ümmetine
Ben günehkâra değil lâyık bu ihsân u atâ

Âcizem pür-asem ü zenb ü pür-ma âsidir kulun
Merhamet kılmazsan ey şâh-ı rusûl hâlim fenâ

Lutf ü ihsânından ümmîd kesmezem kim şefkatün
Bu Selimî elbet eyler mevsûl-ı râh-ı Hüdâ

(Ya resulallah bana şefaat eyle. Aciz ve günahkâr bir kulum.
Gönlümde başka şeylerin muhabbeti yoktur.

Cenab-ı Hakk hiç layık olmadığım halde saltanatı bu günahkâr kuluna ihsan eyledi.

Oysa ben hatalı, kusurlu baştan başa âsi günahkâr bir kulum.
Ey resullar şahı sen merhamet kılmazsan hâlim fenadır.

Senin lütf u ihsanından hiçbir zaman ümidimi kesmem.
Selimî’yi ( II. Selim Han) Hüda’nın yoluna kavuşturacak olan senin şefkatin olacaktır).

Kaynak: Kayı V Kudret ve Azamet Yılları s. 73