Es-selâm ey mehbit-i vahy-i emin Can ile âşık sana Rûhu’l-Emin Asumâne fahr eder yerden göğe Cayi cism-i pâkin olmakla zemin Tak-i gerdûn-ı imad-ı şevketin Oldu ma’nîde zehî rükn-i rekin Dest-gîri ol Selim Han’ın meded Kim kavîm ola kıyam-ı mülk ü din Ey kerem mülküne sultân-ı kerîm Kulluğun fahr bilir Şah Selim Yapışıp kaaime-i arş gibi…
Kategori: Şiirler
EL-KASÎDETÜ’L-HUCRİYYE – I. Abdülhamid Han
Yâ Rasûlallâh! Efendim! Tutuver elimden Senden başka kimsem yok, meyledemem başkasına Bütün kâinatta hidayet nuru Sensin Ey güvenilenlerin en hayırlısı, cömertliğin sırrısın Hakikattir, bütün varlıkların imdadı Sensin Allah için insanların yol göstericisi ve hatalara set çekicisin Ey hamd makamında (Makâm-ı Mahmud’da) bulunmaya layık olan Efendim, Tek, eşsiz, doğurulmamış ve doğmamış olan Rabbimin huzurunda Ey iki…
Yıkılupdur bu cihan – III. Mustafa Han
Yıkılupdur bu cihân sanma ki bizde düzele Devleti çarh-i denî virdi kamu mübtezele Şimdi erbâb-ı sa‘âdetde gezen hep hazele İşimüz kaldı heman merhamet-i Lem-yezel’e Kaynak: Kayı VIII Islahat, Darbe ve Devlet s. 116
Söyler – Koca Ragıb Paşa
Harabâtı görenler her biri bir hâletin söyler Safâsın nakl eder rindân u zâhid sıkletin söyler Ser-âgâz eyledikçe bahse bülbül revnak-ı gülden Bezmde kulkul-i mînâ mülin keyfiyetin söyler Tecellî neşesin ehl-i şikem idrâka kâbil mi Behişt andıkça zâhid ekl ü şürbün lezzetin söyler Ne zabt-ı hâkim-i şer‘i ne hükm-i zâbit-i aklı Cünûn iklimini seyr eyleyenler râhatın…
Mersiye-i Sultân Süleymân Hân – Bâkî
BENT 1 Ey pây-bend-i dâm-geh-i kayd-ı nâm u neng Tâ key hevâ-yı meşgale-i dehr-i bî-direng An ol güni ki âhır olup nev-bahâr-ı ‘ömr Berg-i hazâne dönse gerek rûy-ı lâle-reng Ahır mekânun olsa gerek cür’a gibi hâk Devrân elinde irse gerek câm-ı ‘ayşa seng İnsân odur ki âyine-veş kalbi sâf ola Sînende n’eyler âdem isen kîne-i…
Gün doğdu! Padişah uyanmaz mı? – Bâkî
Gün doğdı şah-ı âlem uyanmaz mı hâbdan Kılmaz mı cilve hayme-i gerdûn-cenâbdan Yollarda kaldı gözlerümüz gelmedi haber Hâk-i cenâb-ı südde-i devlet-me’âbdan Reng-i izârı gitdi yatur kendü huşk-leb Şol gül gibi ki aynı düşüpdür gülâbdan Gâhî hicâb-ı ebre girür husrevâ felek Yâd eyledükçe lutfunı terler hicâbdan Tış-ı sirişki yirlere girsün duâm odur Her kim gamundan ağlamaya…
Selim Han’a Mersiye – Ahmed ibni Kemalpaşa
Yavuz Sultan Selim Han‘ın âni ölümü devrin eşsiz ilim adamlarından Kemal Paşazâde’yi derinden sarsmış ve onun adına aşağıdaki muazzam mersiyeyi kaleme almıştır. Çözdi saç açtı baş tuğ u âlem Bükdi bil dökdi yaş tığ u kalem Kana boyandı bayrağın yüzi Beli büküldi yayun oldı hâm Urdı göksini gök gök eyledi mâh Oldı yıldızların gözi pür-nem Şafak…